Сѐ додека речиси не ми пукна филмот.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Се смеев сѐ додека речиси не се задушив од смеење.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Не сопрев да се валкам во него сѐ додека речиси буквално не ми се слоши.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Она што остана е долгиот нос на деценијата што виси над амбисот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Опседнуван од константните налети на хедонистичкото претчувство и борејќи се со чувството на себе-гадење, конечно го донесов проклетото нешто дома и се нурнав главечки во него.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)