ем (сврз.) - ак (имн.)

Ви се молам, душата да не ми 'а земите, дури не се сторам пак чоек и тогај ќе познаит татко ми и мајка ми, како ќе работам во куќава и како ќе 'и слушам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Нека ми е уѓе: на таква глава таков брич, што го вели тој збор татко, ем ак има што го вели, чунки сѐ што ме учеше и ми велеше, сѐ по глава ме удри.
„Силјан Штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Нека ми е уѓе: на таква глаа таков брич, што го велит тој збор татко, ем ак имам што го велит, чунки сѐ што ме учеше и ми велеше, сѐ по глаа ме удри. Ах, Боженце, и ти златна Богоројце!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)