зашто (сврз.) - седи (гл.)

Никој неја не ја питат тамо зашто седит, кого барат, кого чекат, од каде дошла е и што она в црква искат: дал' дете ште крстит, или сина си ште венчат с млада хубавица?
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Влатко можеше да ја види само од грб, зашто седеше во оркестарот, во втора редица, а до него седеше Филип со мандолина, се погледнаа и со погледот си рекоа: Таа е наша другарка, најубава и среде трупата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)