Неговото сомнение јас требаше да го земам предвид, зашто тој имаше искуство, беше главен копач на гробови.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Пазарот на зеленчукот и овошјето беше осиромашен, зашто тој веќе е префрлен во новите постројки.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Целата попатна панорама е исполнета со населени места: со градови и села, со населби, со индустриски објекти и нивниот крај не може да се догледа, зашто тој се претопува во нов почеток.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Статистичарите забележале дека зеленилото на овој парк му го даваат 6.000 иглолисни дрвја на големата шума во паркот која е култивирана, испресечена со патеки, во кои софијанецот и обичниот патник, во пеколно жешките дни, можат да се освежат и одморат, а најмалите софијанци да се наиграат зашто тој е начичкан со детски игралишта...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Никој Романец не се решава да оди во ваков хотел и да летува во ваков апартман, зашто тој преку синдикатите може за истите пари да летува на друго место 15 дена.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Како што се гледа, овој тон и на Банета добро му дојде, зашто тој сигурно си помислуваше дека ќе биде непријатно да се откачува поинаку од мене, ако ми текне да правам сцена.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Само Корилче изостанува, се колеба дали да тргне и тој по нив, се колеба само за час, зашто тој знае дека денешниот ден е тажен за нивната куќа.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Не го тревожеше мајсторот што се победите во тој свет чиста илузија, зашто тој знаеше дека, ако се размисли добро, до тоа се сведуваат и многу работи што се чинат важни во животот и на кои им се посветуваат со сиот напор сериозни луѓе.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Осудата ја создаваат луѓето, зашто тој излезе пред нив како гол.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тогаш мајсторот полека ја испружува раката и го прави изнудениот потез со пионот за едно поле пред кралот, зашто тој е решителниот потез во неговата шаховска кариера.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ако е сама, и таа ќе копнее, не како него, лошо и налудничаво, зашто тој старее а таа има седумнаесет години, ќе копнее убаво и жаловито како
ластовица, и не за некого, зашто нема приличен пред нејзината младост, а така сама од себе дека е толку чудно убава.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Пискулиев наоѓа извесно задоволство во оваа примена на своите знаења, зашто тој е свесен и за една основна слабост своја како специјалист, што толку му се одмаздувала на испитите: тој ги памети многу добро
сплетканите латински имиња, а не може да каже нешто сосем просто, не може да мине кон примената.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Сега свирката ќе му оди од срце, зашто тој се спремаше за неа како за маѓија.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Тој и инаку ќе требаше многу да се ломи за да му се открие на овој човек со долго косиште - надворешност што не влева многу верба, - зашто тој, кога се подготвува на вакви постапки, има да мисли не само за себе, ами и за она девојче што го сака, и кое е должен да го чува од лош потсмев.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Пискулиев никогаш во животот и не помислувал дека ќе се најде во ваков капан, зашто тој имаше основа да го смета ова место не за мирни граѓани што си ја гледаат работата и единствената грижа им е да си минат незабележано и никого да не настапат.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Корилче одвај чека да оздрави таа веќе еднаш, да си играат пак заедно, зашто тој ја сака многу повеќе од другата сестра, Верка, што често дури ја кубе за коса.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Се трудев ракописот да биде како од Јолета, зашто тој. . .
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Сигурен сум дека мама вечерта кога заспав сè му раскажала на тато, зашто тој ништо не ја запраша и наутро без мама си замина на работа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Оди сега, прибери се и учи...“ рече мама, стана од столот, ја вклучи пеглата и продолжи да ја пегла кошулата на тато.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Многу нешта од тоа што му го кажуваше старецот Бојан го знаеше, но пак слушаше, мило му беше и по стоти пат да го слуша деда си, зашто тој истите работи секогаш ги кажуваше на нов начин, како првпат да ги кажува.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Очите на Милан ја разгледуваа земјата за да најдат знаци што ќе му го дадат одговорот за идентитетот на непријателот, зашто тој беше тоа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Нејзе ѝ се допаѓаше како ова место беше оградено со тули покриени со ползави расренија, со дрвја и живи огради, и уживаше во приватноста на имотот, зашто тој беше како буен остров со сопствена клима и вегетација.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Нив, бидејќи тие по пазарите не денгубеа, не им беше тешко да нагазат на трагата на Илета Вегов - Брчалото зашто тој, како и сите негови колеги, не беше распознатлив само по облеката, туку и по навиката пред сите нив, па дури и кога ќе требаше да купат една банана, од џебот да извадат туфка банкноти од по еден долар покриена со банкнота од дваесет, педесет, па дури и сто долари и да ја вртат меѓу прсти додека од неа не извадеа банкнота од десет денари за да ја платат бананата.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Тоа, секако, му беше упатено на човекот чиешто име овде не го споменувам зашто тој веднаш му одговори: "О, да", спокојно рече тој.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Кога малку би потскокнал натаму, сигурно би ја потфатил, но тоа беше невозможно зашто тој се подаваше од работ на бездната.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
„Тамам и ќе им го видам кучето“, си рече изненаден од таа помисла, зашто тој всушност немаше никаков интерес за кучиња.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Ама не пукна, зашто тој полскиот капидан на англискиот капидан му рече дека носи туристи...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Одеа молкум, загледани во себе и пред себе, во земјата која како единствено да жалеше зашто тој ден не ги почувствува табаните и живата душа на Сане Сандин, не му ги сети нозете кои како да не беа од крв и месо сочинети, туку од грутки печена црвеница, како од корки сува јеловица.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Пријателите поетот Волкашин Нунески го викаа Нуне Волта, зашто тој, покрај поетските вдахновенија, во себе ја носеше дарбата за научни откровенија.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ние сме должни да го милуваме нашиот јазик, зашто тој е наш исто така како што е наша татковината.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
61. Авторот има предвид една јасна и достатно разработена национална програма на македонското движење во минатото, зашто тој самиот на друго место наведува некои многу важни пројави на македонската национална мисла кај претходниците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тој факт на вид е многу утешен, зашто тој како да покажува постојанство во политиката на Бугарија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Седеше со показалец на устата како да сакаше да ми каже со таен знак да застанам или да продолжам меѓу дрвјата сосема нечујно, лазејќи, зашто тој сега го наслушнува движењето на подземните води што се качуваат од коренот кон ветките на дабовите или зашто го гледа пукањето на кората на стеблата и трепетот на петелките на кои и без ветар се нишаат непаднатите лисја.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го видов со белег од нож на челото.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Марко гордо се исправи, зашто тој стана пионер.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Иван пак, Никифорович, ви ја дава право в раце својата табакера и ви вели: „Земајте“.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Како Иван Иванович, така и Иван Никифорович не ги сакаат стениците и никако нема да го пропуштат Еврејчето трговец, а да не купат од него еликсири против тие инсекти во различни шишенца, откако претходно добро ќе го искараат зашто тој ја исповеда еврејската вера.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
А свршеницата не се огласува на неговото довикување зашто тој е во темнината, а таа е таму откаде што блика светлината, нема да дојде, а тој нема очи да ја види... останува само во неговата душа...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Помеѓу разведен и вдовец, подобар избор е вториов, зашто тој сѐ уште ја мрази жена му повеќе од сѐ, па секако ти ќе бидеш подобар избор; а овој во црнина, тргнувајќи од тоа дека за покојникот се зборува само најдобро, ги заборавил сите кавги со својата покојна и, идеализирајќи ја, ја кренал на ниво на безгрешна, па ако него го избереш, секогаш ќе те споредуваат со идеален партнер.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Му го подавам весникот на постариот зашто тој ќе му ги прочита сите некролози на другарчето од собата карши, со посебен акцент на годината на раѓање, за да му докаже дека: „Ето, и млаѓи одлазе!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„Со вашиот пример на почит ќе им покажете на вашите деца, а мои внучиња, точно 13 на број, што е вера во Бога, зашто тој ве подари на мене и тој ми помогна да ве изгледам“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Повеќе пати пред да бидат исклани стопаните на Имотот, Арслан бег, лично нему, на татка си, му докажуваше дека султаните не прават добро што толкав имот отстапуваат на христијани, дека, по правидна, Имотот треба да биде негов, Арслан бегов, зашто тој со крв го заслужил.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Другар му не разбира: старицата го бараше својот внук Борис митралезецот, оној што загина во тоа лето долу на пругата, а не него, зашто тој и немаше баба.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Не ги отвораше очите и не јачеше. Тоа што го гледаше во себе не се одигруваше со него зашто тој наеднаш не постоеше за себе.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И вториот брат не се побунил, оти веќе мислел на жена си да ѝ каже сѐ кога ќе се врати, а единствено најмладиот се противставил, оти секогаш го почитувал дадениот збор.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Да не донесуваме сами никаква одлука, браќа мои: да му оставиме на Случајот да избере, зашто тој е раката Господова.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се плаши да разговара со него за ова, зашто тој ќе смета дека е „неблагодарна“, после сè што сторил за неа.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тоа што гледаше во себе не се одигруваше со него, зашто тој наеднаш не постоеше за себе.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Монтењ, тврдејќи дека можел да се смета за среќен и оној којшто успеал да се најде само во сенката на еден вистински пријател, сепак ја објавува својата формула за феноменот на пријателството: Бевме пријатели зашто тој си беше тој, затоа што јас си бев јас! (Parce que c tait lui; parce que ctait moi!)
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ќе му сплетев чорапи, а сите момчиња ќе дознаеја колку сум била вредна, зашто тој им кажуваше: Овие чорапи Милка ми ги плетеше!
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Во сонот неговото најдлабоко чувство беше чувството на самозалажување, зашто тој всушност знаеше што има зад ѕидот на темнината.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таа, иако многу помлада од него, прва забележа дека промената во нивниот живот не е промена само зашто тој се потурчил и се оженил за неа, или затоа што тие го смениле местото на живеењето.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Зулумите на силеџиите и башибозуците како да станаа поретки, а за новиот кадија Махмуд-бег и да не зборуваме, зашто тој му се покажа многу приврзан на баш-азата, та ја судеше поблаго рајата, и справедливо.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
И, куц-куц, тоа куцо човече почна и за ќајата Неби-ага да претставува камен за сопнување, не само филијка од лебот на папуџијата Јосиф: кај папуџијата Јосиф доаѓаше по свои папучи и лично кадијата Гази-баба, а Гази-баба не одбра Турчин за таа работа, туку баш рисјанин, зашто тој што беше седумпати едноподруго избиран за кадија на Скопје, со мудроста отиде далеку и виде дека душата на овдешниот човек полесно се предава со милост, отколку со сила.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Можеби зашто тој страдал и немал апетит, таа го презела напорот да го изеде јадењето, реков во полушега јас, сакајќи некако ако е можно да ја оправдам чудната постапка на таа мајка што, ете, останала толку години во сеќавањето на Симона.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Сетила дека застанал пред неа, ама не му го разбрала гласот - зашто никогаш не го слушнала, ама и зашто тој ѝ рекол збор што таа одамна го беше изумила - Добарден.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Други му велеа да не се откажува, зашто тој потфат има огромно значење.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Го одобруваше ли тој потфатот, значи беше сигурен успехот, зашто тој имаше да го изврши со своите јаничари.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Без каталогот, ние се сеќававме на неговите шарени слики, а Мајка успеваше да ни го дополни сеќавањето зашто тој не престануваше да се прелистува во нејзината свест.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Проверката на пиротехничарот не може да се земе за целосна, зашто тој во овие три дена испука само три мини за да провери, како и по три мини за другите две куќи - а Танаил само за еден ден испукува толку мини.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Страста е корен на сите гревови и зла кои го разурнуваат телото и душата и го навлекуваат гневот на бога; зашто тој сè следи, сè гледа; го гледа и она што за нас е невидливо; ни борави во мислите, ни ги открива намерите, тајните; се мачи и сè чини да нè одврати од лошите намери и да ни го покаже правиот пат.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Но сѐ што чинеа тие, беше безуспешно, зашто тој пак се снаоѓаше: одеше кај пријателите во селото и ги молеше да му дадат.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Ме делеше ли уште тогаш со друг, мене и се друго што беше мое, и нели се споулавуваше зашто тој друг го гледаш со јама на чело?
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Неделата би најубав ден Зашто тој ден Бог си починуваше и гледаше Народот како се крие зад стеблата Плашејќи се казна да не го снајде нова И да не заврни пепел од пеколот и снегот да не се стопи Та нов потоп да го снајде.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Зашто тој всушност беше сам во оваа соба, во оваа празна ненаселена куќа, во празниот ненаселен град, на празната ненаселена планета, каде што немаше ни жива душа, само тој беше тука.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Пиеја чај. „Ве молам да тргнеме“, рече на крајот слугата, „зашто тој ќе замине“.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Беа и по малку пакосни на него, зашто тој беше најјак во борењето, најбрз во трчањето, па и најдругар на Трајанка.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Можеби затоа што немаше свои, зашто тој уште момче беше кога излезе комита и дваесет и петгодишен стана војвода чија чета надалеку беше прочуена.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
И родила змија. Зашто тој час кога го донесла на свет Лумана – умрела.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Мама го одведе Зоки во зоолошката градина. Зашто тој веќе треба да научи како се викаат некои животни.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
ЦОНКА: (Се крсти.) Бог да го прости, кумот!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ПОЦКО: Ајде бре, прљаци, целивајте рака на кумот, зашто тој ќе ве венча!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СМЕЛОСТА ЈА СЛЕДИ СРЕЌАТА а од плашливиот среќа се плаши и бега, зашто тој ја носи право во забите на стравот!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Само кадри како А.А., велеше уште Х.Х., брзо стигнуваат до комунизмот, поведувајќи ги и другите зашто тој нишани во вистинската цел – Бог во луѓето.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тоа не го криеше ниту од внимателниот Х.Х., а за И.И., воопшто и не му беше грижа зашто тој му беше потчинет.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Не го сретна зашто тој беше отпатувал во Турција.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
На баба Санда ќе ѝ купам нов сандак за замрзнување, и онака стариот постојано ѝ се расипува, а на дедо Борис нови карти за редење пасијанс, неколку шапки за сонце, а можеби и автомобил, зашто тој никогаш го немал...
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Петре видел колку е часот и го успокоил заптијата зашто тој Тефик беше човек што со сила бараше кавга со рисјаните.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Во секој случај јас и не паметам како тие се сложиле околу таа работа за која сборуваа зашто тој час се случи нешто друго.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Ништо друго не ми текнува зашто тој агентот стои зад мене. Ај стодјаоло, си реков.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Таа треба да му однесе облека да се преоблече зашто тој не може да излезе горе на рудината над езерото во работничката облека во која е облечен, целата замастена.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Кога шумарот ќе фатеше некого, дрвата му ги растовараше во дворот на Панда, зашто тој беше кмет во селото, а шумарот на дрварот кого што ќе го фатеше ќе му ја земеше секирата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Јас почнав дури и да се олабавувам, ама пак ми се стегна душата зашто тој наскоро премина на „многуте“ проблеми што ги имал со Информбирото, со секретарот на Градскиот комитет, дека се чувствува како од сите страни сардисан зашто лесно им било на другите да дискутираат кога тој е машата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Авторот, најверојатно, прикаската за Пене, помалиот брат на Едо Бранов конечно ќе ја напуштеше зашто тој повеќе во прикаската не се ни споменува, но идното лето се случи, една негова пријателка од Холандија – Рики, историчарка преокупирана со проучување на правата на малцинствата на Балканот, да дојде во Скопје заради истражување во Архивот на Република Македонија каде што целокупната документација за Граѓанската војна во Грција беше пренесена на чување од Романија.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Уртето ме викна да одиме кај него дома зашто тој знеше дека татко му е во ахчилницата...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Нагоре по косиот стрмен пат се искачува Едо и повремено се обѕрнува назад зашто тој ја исчекува Су да му се приближи.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Во земја да можев да пропаднам од срам, а уште повеќе од очај, зашто тој што го кажа тоа ми беше главна симпатија во тоа време.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)