Будилникот сè уште не заѕвонил, но некоја светлина сепак се пробиваше во собата, сосема несвојствена за мрачните зимски утра.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Беше рано, знаеше дека е рано зашто раката на маж ѝ сè уште беше префрлена преку неа, а тој секогаш стануваше порано од неа.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
И тогаш, можеби зашто раката ме здоболе, не знам што ме натера така да постапам, почнав да му кажувам одвратни зборови.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Преку обете усни му се протегала гребаница - бодел со нож, бодениот се бранел со нокти, бодел брзо и со кратки удари и ја присвоил пушката зашто рацете му биле покрвави од на другите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го виделе како вади ченкушка од голема стомна и пие ракија не криејќи се од другите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И си велиш во себе, да не дај Господ и со мислата се крстиш, со мислата зашто рацете ни беа фатени од носилката, трупецот, сандакот, од лопатата, од секирата и казмата и каменот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)