— Јас сум од четириесет и деветтата ваму, велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во првите седум акции што беа успешно изведени Раде не беше допрен ни со едно зрно, но во осмата и деветта спечели дури четири рани со кои, заедно со претходните четири, спечелени во комитлакот, опасно ѝ се приближи на десетата, што гатачката веќе му ја имаше проречено како последна и кобна.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Но, деведесет и деветата ноќ, мандаринот станал, си го земал столчето под рака, и заминал.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)