и (сврз.) - ведне (гл.)

Дури и ведна со главата до под гранката како да ќе ѝ подаде рака да ја поткрене.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- А ти би можел ли? потсмешливо ме праша Пенчо и веднејќи се кон мене ми ѕирна в очи.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)