Чекорам по нечии стапки што се втиснале по маказарските патеки и врват низ времето.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Поминало некое време, недела ли, две ли, и врвел чичко Данчо, така се вика син му на дедо Иван, низ еден дол, и нешто тешко му смрдело, разбираш, не се дишело...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- И врвиме покрај едно запалено село, а војникот Дамјан Страчков се моли да влезе во селото, да види дали му стои куќата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)