и (сврз.) - запали (гл.)

Разлутен еднаш ја донесол назад кај нејзините во чергата и заповедал да ја истрижат; нејзината коса ја фрлиле во вирот, а потоа и неа, и Шава, ја фрлиле во вирот, намачкана со смола и со катран и запалена.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ги испокршија вратите и прозорците, го разурнаа покривот и оградите, и сѐ што најдоа од живина испотепаа, и сѐ што дофатија од покуќнина испокришија и запалија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За време на истиот период тие заробиле 140 пушки, 12 лмг`с, 2 хмг`с и запалиле 6 камиони и еден мотор. Германците запалиле шест села во близината како одмазда“.173
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Тој извади тутунќесе, од весник скина парче хартија, свитка цигара и запали.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Откако виде дека Метакот не е криминалец и не поседува џаначки реквизити, џандарот си го врати пиштолот на место и запали цигара.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ја привлекол поблизу торбата и си рекол: Чекај да видам какви се урмите? ... И запалил свеќа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Мојот другар собра суви гранки и смреки и запаливме оган. Од топлината нѐ фати дремка и заспавме.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Земи и запали еден оган, и викни десет зографи да го нацртаат: та нели секој од нив поинаку ќе ги обои пламењата, поинаква форма ќе им даде и поинаква големина?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И запаливме оган невиден, клада голема, до небо: и кога виде отец Стефан Лествичник дека огнот е добар, рече: добар е огнот и време е да се фрли нечестивиот во него. И така и би.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Не сакам туѓо“ со горчливост рече Осип Сечковски.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„А вие изедете го моево добиче и запалете го копитото, грејте се и раскажувајте за царски синови.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)