Логотетот погледна изненадено во отец Пелазгиј, а на овој му се смрзна насмевката на устата, и веќе миг потоа отец Пелазгиј ги триеше сервилно рацете пред логотетот и мрмореше: „Убава парабола кажа Филозофот, логотету.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ја прегрнува со големите рачишта подгрбавената старица и мрмори некоја благодарност.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ги префаќаат така и мрморат нешто над нив.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој прв забележа дека сум болен. Минуваше со збрчкана дланка преку моето чело и мрмореше нешто.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Само Симон Наконтик подрипнувал околу покојникот. Не можел да верува дека на овој свет сепак се умира и мрморел нешто за своја сметка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Најстариот меѓу нас, Симон Наконтик, дојде како од плеснива икона на која заборавен светописец ја раскажал Тајната вечера на апостолите и ме повика да седам до него крај огнот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Оној што бил навистина мртов го заборавиле - јамата станувала подлабока, купот гранки раснел за клада.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Полјакот се чукаше по главата и мрмореше нешто неразбирливо.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Така пливајќи како удавен во бела река, подзатрепнуваше и мрмореше: Не смеам да се женам, не смеам да се женам!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)