Целата западна четвртина од Маргара беше слободна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Оди во Крушевица твоа; малку е подалечку од аскерот, белки не ќе се забележи толку колку овде пред носот негов! — ја повторија и потретија селаните молбата, но Толе си остана на своето и нареди преку ноќта да му се зготват пет шест кокошки и толку мазници за неговите луѓе и остана да преноќува в село.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толе стана пред зора и го побара Бешот и другарите, а овој на брзина му ја кажа новината и му го доведе мелничанецот да слушне лично од него.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Му се овргали јузбашијата и нареди да го кутнат и бијат.' Списка Милан колку грло што го држеше, повеќе за да чујат четниците отколку од болките, но беше веќе доцна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бахтијар ја осети сериозната положба и нареди можеби десетти јуриш, а порача и појачање од Маково каде еден бимбашија остана со илјада души аскер. Не малку се испрепали аскерот од западната страна на чуката и не малку се изненади Бехтијар кога околу пладнина почнаа од наспоред, од исто така високата чука „Гарван“, да грмат в грб на аскерот десетина манлихери.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толе таа ноќ спиеше со Ќосото баш кај тетка му на овега во Полчишта и нареди никој да не го беспокои ноќеска, па макар јузбашијата со сиот аскер да го сардиса: — Утре на видело ќе се расправам, кој сака нека иде! — беше последната негова наредба пред спиење.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Дури ќе бидат тука четите таинот го сакам навреме, — си ја даде наредбата кога излезе од селото.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Сус, кога велам! - викна командирот и нареди: - Веднаш врзете го!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
И, за големо изненадување, на дното на вреќите, измешани меѓу оризот, беа најдени триста фишеци за пушки, динамит и десетина рачни бомби.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Муљазимот, гледајќи ја жената како се подгрбавила од тежината на чергите, се сожали, му мавна со рака на стражарот да се тргне и нареди: - Пушти ја, нека врви!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Дојде и командирот на стражата, разбра во што е работата и нареди: Непретресена, мртовечката врволица тргна...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Таа кроце отвори една мала, ниска дрвена порта, влезе внатре и се распули наоколу.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Еден од мажите убаво се распули наоколу.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Дури сега командата на ДАГ ја виде опасноста и нареди офицерската школа, составена од петстотини курсанти, која е во резерва и со седиште во селото Брезница, со трчање да оди на помош на 102 бригада во чиј состав беа постари мажи и голем број инвалиди.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
А кога Андон ги истурка сам парите на подот, по кој се колчеа пејачките, Филе не се здржа: - Мм... Шутрак...- промрмори налутено и нареди да се угасат ламбите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Госин поручникот ќе го расчисти ова, - рече фелдфебелот и нареди да се направат носила.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Си се спремил, како за војна, не дај боже, му реков на Симона кога видов како е сѐ добро складирано и наредено во неговата остава.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ги видоа сите налегнати борци и наредија да се исповрзат добро и да се затераат во тврдината; да се затворат во нејзиниот затвор и добро да се пазат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Козарите мораа, во блиска перспектива, да станат работничка класа! Така беше согледано и наредено од најодозгора.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Сарски, одведи го Орцета в кујна и нареди за вечерата. (Иван и Младичот излегуваат.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)