и (сврз.) - нешто (зам.)

Таа е и тоа и нешто спротивно, но не нешто спротивно „однадвор“, не како проста и мртва негова разлика, туку како негова жива спротивна страна, појава, особеност, суштина, итн., којашто и го обусловува.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Откако чорбата ја консумиравме, ни се понуди еден вид пржено брашно, нешто како тарана, а после тоа ни донесоа испржени мрсни парчиња говедско месо, колбаси и нешто друго.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тој ја крена главата, како човек предизвикан, и некое време ме гледаше испитувачки, потоа ја зеде слушалката и нешто зборуваше.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
И нешто ти се разлева надолу по жилите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме гледаат: ситно девојче облечено во црни алишта и нешто се премислуваат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И нешто наеднаш ме поткрена и ме сврте.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
До селото пешачевме колку еден час и нешто згора.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
БАБА АНЧА: Еве го иде... (продолжува да иде во средба од Илија, го дочекува и нешто му говори).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Познато било дека нејзиниот војник исчезнал уште во почетокот на 42-та а моето раѓање се случило токму девет месеци по борбите од другата страна на Сина Скала што се воделе дури при крајот на 43 та.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дека сигурно знаеле оти војникот што ја донел на коњ во деновите на априлската војна бил отсутен од куќата од под Сина Скала повеќе од година и половина а можеби и нешто повеќе кога почнало да се шепоти оти осаменичката, горе, во планината, не е повеќе сама, туку е носечка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Обеси се“, му рече Арсо Арнаутче. „Сега остави го Никола Влашки да каже што му е на детево.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А кога Никола Влашки ја крена дланката од моето чело спомнувајќи не знам каква болест и присеќавајќи се на не знам какви треви и пелини, некаква милолика женичка ми подаде чаначе со надробен леб во млеко и лажица од жолто дрво и нешто кажа - гладен е, или млекото лекува, или - живите боледуваат, мртвите гнијат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И тој ми зборна нашинцки и ми зве р’ка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И по п’то ме фати виулица, снег, мислиш, фрла некој со шепи. А таму, на Стените, бој се биеше.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Јаска остана сама о мрако.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Од чардако урва ена жана и нешчо ме опита на албанцки.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Средовечен маж со рака ни даде знак да застанеме и нешто нѐ прашуваше на албански.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тогаш Трајанка ги погледна двајцата и нешто смисли.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Минаа петстотини, илјада автомобили, и нешто имаше на сите тие лица.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ги клавам рацете под ќебето, си ги фаќам една со друга и нешто ми запнува кај глуждот! У баја!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас напнувам уште еднаш и нешто како да ми се скина, како да ми се одврза од трбушката.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Веќе почнува да се развиделува и нешто црно како ѓумче, како котле се покажува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Данг, само направи и нешто ми потече од ногавица.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некои ластари или полжави ќе им наберам ќе ги превртам меѓите, ливадите и нешто ќе им наберам и ќе им сварам. Вака немаш - каде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А ако ги пуштиш, не треба само да ги огрееш, туку и нешто да им дадеш. Некое зрно или некоја трошка да им принесеш на дланката. 75
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)