и (сврз.) - дух (имн.)

За нив сите знаеја, и христијаните и Турците, дека носат оружје со себе, дека се во дослух со горските самовили и духови и, воопшто, со дивината според чии недофатливи закони честопати и се однесуваа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ред и логика меѓу нив и не можеше да има, зашто материјата и духот, квантитетот и квалитетот, суштината и формата, по тоа сфаќање, се апсолутно раздвоени, идентични сами себеси или се само ствари, или само појави.
„Значењето на Хегеловата филозофија“ од Кочо Рацин (1939)
Ние видовме колку се народните интереси тесно врзани со јазикот, а последниов со карактерот и духот народен.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Не молкот, ами душата и духот владеат со нејзините мисли и со чувствата на сите и кај сите одделно истиснува спомени, сакања и присакувања и така занесени го забораваат барем за миг болното стегање во стомакот, влагата и студенилото, печењето на плускавците, болките во нозете и рамењата и неотстапната потреба да се наспијат...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Само поради тоа што се ослободени од секакви бомбардирања на умот и духот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Верувај, јас уште пред да одам таму, бев некако задоен со читањето и духот на славниот Дон Кихот на Сервантес.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Смирувачкото дејство на танинот почна да ѝ го опушта телото и духот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Оваа дефиниција на феминистичкиот субјект како еден повеќекратен, комплексен процес е исто така еден обид да се избегне релативизмот и повторно да се промисли единството на субјектот, без упатување на хуманистичките верувања, без дуалистички спротиставености, поврзувајќи ги, наместо тоа, телото и духот во еден нов тек на себството.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
На нив можеме да гледаме како на темелни маниристички форми, но и како израз на силните напнатости меѓу природата и духот.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кети ја почувствува иронијата, како може на таков убав ден срцето да ѝ биде оптоварено со бреме и духот да ѝ биде полн со грижа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Што значи тоа, Филозофе?“, праша логотетот. „Самиот можеш да откриеш, господару, и самиот можеш да ја научиш уката на читање записи ини оком и духом.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Значи, таа народна уметност, онака како што ја замислува Партијата на власт, не е ништо друго, туку еден вид специјална културна полиција, која треба да го заштити паланечкиот конзервативизам и духот на простиот, недограѓанет селанец, кој има желба да создава уметност!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Борбата е постојано присутна помеѓу телото и духот. Некој е повеќе тело, а некој повеќе душа.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)