и (сврз.) - нос (имн.)

Па дури до полето, дури и до шумата Ние само се поиставаме, ги затинаме устите и носовите, ги собираме очите и само кашламе, киваме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ме јадат и дланкиве и носот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги лепев стакленцата едно по едно, а бев тргнал од краевите на сликата кон средето, оти така ми се виде полесна оваа ука; тргнав од косата, од перчињата, кон средето, кон очите и носот, и конечно, последното парче го ставив, од устата, во самиот центар на сликата, во точката од средето, во средето на средето.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Увото и носот се опуштија во еден милијардит дел од мигот. Противпотегот е успешен. Пионите продолжуваат напред. ***
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Вие и сега имате очи, уши и нос, но не ги употребувате. Ви служат како украс.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Носи наочари и носот ѝ е крив, ама не е битно.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Богуле, при жулкањето на нејзините коси, го допираше и носот да ѝ ги помириса при што го губеше носот во нејзиниот густеж шумно шмркајќи.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)