Малку или многу беше количината на фрленото железо и олово врз главите на немоќните луѓе, малку или многу се загинатите чии коски лежат во масовни гробници на просторот меѓу раскрсницата пред селото ’Рби и мостот на Пероо - Кулата, меѓу брегот на Големото и песоците и трските на Малото Преспанско Езеро?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
— Кој носи пусат да земе барут и олово, — се разнесе пак Толевиот дебел глас во ноќната тишина и темница.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Чекаш стјуардесата да ти ги покаже зубите, гордо се исправаш и со кнедла у грло и олово у ноги – стапнуваш во туѓината.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Авторот не наведува колкава количина железо и олово во исто време и на истиот простор чија површина изнесува 5 километри во должина и 2 километри во ширина ( 5х2= 10 квадратни километри) фрлија минофрлачите, тенковите, артилеријата и пешадијата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
— Нема кај да го тура, бацко Крсте. — се провикна едно младо голобрадо момче од Врпско.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)