И писма почнаа да стигнуваат од Америка. И пакети. И пари.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
— Значи, немам право на амнестија? — Немате право и на писма и пакети.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Доаѓаат тие, Бугарите велам, и ни велат дека сме Бугари, та со камиони ни носат износени алишта, среде село растоваруваат од камионите вреќи со брашно, грав, леќа, шеќер и пакети со некакви слатки за децата, сокови, кока - коли, па дури и вода.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- За Ристо ли да му кажам дека не знам каде ми е детето? Секоја ноќ го сонувам.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Од тука, сестро, - рече една од жените – не одат книги никаде.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Дури потоа ќе кренам грчко знаме...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)