По ѕверот во кафезот, отмениот чекор на Lola Nationale, и правец – Центар!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
- Ајде, жено! Не е преку свет. Ако толку сакаш да го видиш, уште утре ќе те качам на воз и правец Љубљана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Штом е така, тогаш и нашиот правопис и правецот на нашиот литературен јазик ќе треба да биде во полна зависност од таа тенденција што ќе нѐ раководи нас при нашата национална преродба.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)