Се надвикувавме како врапчињата под грмушката отаде патеката.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Гледај го ти, малечково! Да не се готвиш и филозоф да станеш? Виртуоз и филозоф.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ги трупав наедно и филозофиите, и трагедиите, и комедиите, песните, расказите, енциклопедиите...
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Атараксија
Премногу слобода за еден поданик
реторик и филозоф.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Тој скокаше од радост, ги прегрнуваше и Лествичникот и Филозофот, им ветуваше делови од царството, товари азно, а овие збунето се гледаа, оти не очекуваа исход ист во словата, на две различни места најдени.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нејзината загадочна форма, која многумина научници и филозофи ја толкуваат, е уште почудесна.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Си џивкаа, се кошкаа, креваа по малку прашинка.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)