и (сврз.) - десен (прид.)

За Тиквешијата и десниот брег на р. Вардар биле определени Добривоје Радосавлевиќ-Орце и Борко Темелковски-Лилјак.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Македонија го крепи Урошевиот престол и македонскиот големец крал Волкашин е главниот советник и десна рака на Уроша.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
На едно место седнати и леви и десни.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Во мојот француски текст на дисертацијата на чија одбрана ми аплаудираше и лева и десна Сорбона, токму тие домашни експерти најдоа рој декаденти автори, од Фројд натаму, како и сталинистички ориентирани педагози.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со по еден огромен куфер од левата и десната страна.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Го чувам овој миг за моментот кога мачорот ќе ѝ ја префрли на мачката и десната нога и кога, како што замислувам, силовито ќе ѝ го з'ркне.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Низ долината тече река. Таа ја сече месноста на две половини: лева и десна. Го дели овој мал свет на два брега.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Одевме така, не знам колку, оти времето стоеше во таа светлина; брзината беше бесмислен поим во тој пејсаж, во таа атмосфера на гаснење; веќе одевме кон еден од последните свиоци, пред Велес; отприлика беше некаде околу седум или осум часот, и пред нас веќе се појави мостот, а веднаш зад него тунелот; тоа беше класичен железнички мост, со метална конструкција од левата и десната страна, како коридор што веднаш се влеваше во утробата на тунелот, во неговото темно устие; и, во тој момент Земанек зад мене рече: „Гледај“. „Онде, долу“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
2. Ги споредувам левата и десната на едната дланка срцето се врти на другата гледа што е ноќ, што ден не можам да лажам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Низ долината тече река. Таа ја сече месноста на две половини: лева и десна. Го дели овој мал свет на два брега.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Се обиде да вреска и можеше да вреска силно и високо и остро во собата, како мозокот да му истечува, десното око и десното уво како да му ги отсекуваат, беше слеп и глув, сиот оган и ужас, сиот паника и сиот смрт.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)