Тие грчовни изблици на најеминентните писатели биле секогаш, едновремено, и плодни и залудни.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Се обидов еднаш или двапати да го одвратам од таа тешка и залудна работа, но тој не ме послуша.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)