Посакувам да застанам под твојот прозорец, за да ја слушнам мелодијата на твојата душа, но секогаш кај тебе, таа граница меѓу разумот и срцето.. таму почнува и завршува сѐ... а толку ми е потребно да бидам, по малку луда и насмеана, по малку разиграна и заљубена... по малку дива и полна со живот... потреба да се изживее мигот со тебе...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Се надевам не мислеше дека пак ќе бидам топла, гостопримлива и заљубена, па ќе дозволам да живее три месеци кај мене, како што беше пред две години.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)