Беше темна и мазна, завиткана во станиол.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ја користам шансата, влегувам во некој нивни задник и пропаѓам, пропаѓ, проп...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Чичкото и натаму си `рчи, вагонот е речиси студен од празнина, па фотографиите на девојките, живописни и мазни, го преземаат целосно моето внимание.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ако погледам уште малку ќе ги видам и првите фиданки На таканаречената ботаничка глобализација Која најстрого пропишува краставиците да бидат прави И да не бидат подебели од осум сантиметри Ако сакаат да бидат пропуштени до трпезите на Европската унија Истата мака си ја имаат и доматите, празот и компирите На кои уште незасеани им се дава до знаење Дека во Европската унија сакаат само прави и мазни И кој им е виновен на кривите краставици
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Зрнцата немаат опаш па да ги фатиш и да ги тегнеш. Валчести се и мазни.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Нема заблуди, Иднината е гола и мазна, кафеава и јасна.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Под неговите прсти полека се појавуваше од земјата грне, гола и мазна избричена земјана глава.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)