„Поврзувачката метафора за пресметливите и непресметливите елементи на овој свет.“ (W.E. Matthews, Mazes and Labyrinths) Заобиколно се стига до средиштето, дури со обиколниците се постигнува совршенство.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ништо не му реков на Земанек за онаа вечер; му реков само дека сум ја видел Луција со тетка ѝ на корзото, и дека не сум ѝ пристапил; тој рече дека умно сум сторил, оти сум бил сѐ уште неистрезнет и непресметлив.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)