И до каде што може во времињата да допре со паметењето, тој не си спомнува за ваква страшна и болна, кобна и тажна, ужасна и потресна глетка што сега се распостелува пред неговите очи.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Прашувате за сенката на старицата што ја заварив седната под дрвото? Беше тажна и потресена поради отсутноста на господарката.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Доживувањата на тетовскиот плоштад на гласно изговорените стихови на Рационовата „Балада за непознатиот’, говорењето тажно, тревожно и потресно на еден од моите постари соученици, тоа доживување ме исполнува и следи до денес.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)