и (сврз.) - тромав (прид.)

За другиот можеше да се рече дека е само дебел и тромав.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Без објаснување во себе и за себе, темен и тромав, неприродно наведнат над живото петно во мантија, со претчувства барал да ја прочита вистината од челото на заспаниот, најпосле, навистина, куќата горела, некој пуштил од дланка пламната птица врз 'ржениот покрив, Гавруш Пребонд или попот Панделиј Каламарис, и тој станал бескуќник; спиел во тесниот дом на шурата Адам Лесновец, јадел негови компири, благословувал на софра со негово вино и осамен бил: не му треба жена, топло месо под ленена кошула и подвижни мали дињи под кожата на градите, му треба мајка на двете негови деца.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Баждар пушташе низ ноздрите чад, синкав и тромав како и облаците над нас.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Што зборуваат тие? Се свртувам на сонцето, како тркало, невидлив и тромав, златен и неуморен.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Воздивна. Сироти, сироти дождалци со волшебна и тромава фантазија.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Можел да загризе и во врат на ѕвер. И сепак ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тој коњ, јак и тромав, ако не на целиот Козјак а она во Пелинце беше најарен.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се колнеа, подуени и тромави, дека по туѓи сестри не погледнуваат. Селото притаено ги слушаше.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)