и (сврз.) - чест (прид.)

- Александар: Но, почитуван татко, јас не сакам кралство кое носи богатства и раскоши, туку кралство што ќе ми донесе: борби и војни и дела полни со слава и чест!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Токму затоа се осеќам компетентен да говорам за алкохолот како суштинска и историско цивилизациска придобивка која се спомиња и у библијата (Не пиј веќе само вода, туку земај по малку вино, заради твојот желудник и честите боледувања ап. Павле) како напивка која живот значи .
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ги пцуе сите свои паѓања и ретки издигнувања и радости, пониженоста и честите судрувања со лошото и злото и празните ветувања.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Натпреварот, како што гледате, продолжува, опуштањето и млитавоста се дозволени при вакво водство, а сетики не се земаат за големо зло и честите буричкања по сеќавањето како минатото да е сегашност и како спомените да се за најаска, а нам на Македонците, најголема најаска уште ни е меѓусебната пизма и само таа нѐ надживува сите нас.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Сарказмот, одвај видливата насмевка на крајот од усните, блесокот во стеснетите очи, одмерените движења на рацете и честите шрекини со менливата боја на гласот, оставија силен впечаток кај сите присутни.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Навидум се работи за два различни поими, но тие, сепак, означуваат две варијанти на прогонството: сургунот има општ карактер, подразбира масовен и принуден егзил, додека гурбетот е повеќе индивидуална и честа појава, најмногу предизвикана на Балканот од сиромаштијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски се почувствува повикан да реагира: Балканците отсекогаш имале патријархални корени, семејството било речиси свето, а заминувањето на гурбет на главата на семејството претставувало голем потрес, од различните варијанти на балканскиот трагизам.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)