Чиста и јасна, промоција нема, само моја порака, на душа што ја земам, За строго контролирани, поети, писатели, општествените случувања, живот и теми.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Го преминаа Пероо, тесниот премин меѓу двете езера и кога фатија пат за Винени, тогаш видоа висок чад и јасни пламење.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Денот беше сѐ уште студен и јасен.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Нема заблуди, Иднината е гола и мазна, кафеава и јасна.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ја користам шансата, влегувам во некој нивни задник и пропаѓам, пропаѓ, проп...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тогашниот футуристички манифест на Микеланџело е краток и јасен: Се слика со главата, а не со раката (Si pinge col cervello, non con la mano).
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Најсовршена именка во секој јазик По звучност кратка и јасна, а толку енергична при изговор.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Тоа беше нешто, што требаше да остане скриено пред очите и на најслабиот од неговото ненаситно племе; тоа си остануваше беспрекословен и јасен еден само нивен закон.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
По тоа небо, како јадри, развиорени искри, како сега полетани искри од некој развален огон некаде зад источните планини, бели и јасни речиси пред неговиот поглед се растегнуваа утринските ѕвезди.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А потоа, наеднаш, без одредена причина и јасен повод ја изрече и онаа чудна констатација дека се чувствувала заглавена под урнатините на денот! И тоа не по своја вина!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)