и (сврз.) - брзо (прил.)

Весело, интересно, несекојдневно и брзо заборавливо...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Колку и брзо да се патува со метрото, сепак патувањето е бавно зашто електричните возови запираат на многу попатни станици, а во нив е здодевно возењето поради задушниот воздух и едноличноста.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Со Ваша дозвола, би сакал да ја поканам Вашата почитувана ќерка на пуримската забава во „Јеврејска касина”. - Да, да - рече збунетата жена и брзо се трга за да ја пропушти ќерка си.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Пурим алегре!14– додека на лицето му се појави еден чуден израз, мешавина на трогнатост и пријатна возбуда. 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таа го граба јорганот од неговиот кревет и брзо излегува со него, грчевито стегајќи го како да гушка нешто мило, го носи во својата соба и таму паѓа со него на кревет, и плаче, плаче.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Само се потсмевна и брзо се покри.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Сигурно таа не мигнала. Секој миг излегува на порта, да види дали доаѓам...“ - си мислеше Андон за жена си Вита и брзо грабеше напред.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Иринка дишеше испрекинато и брзо. Градите ѝ шумеа.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Застана до оградата, се огледа наоколу и брзо, брзо го олижа мармаладот од лебот.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
- Што?! - се избезуми татко му на Митко и брзо по телефонот ја побара Противпожарната.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Диме наеднаш скокна и брзо се вовлече под креветот.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Тој ги зеде, ме бакна во образот (беше тоа страотно спокоен бакнеж; наликуваше како да сме на железничка станица, како да го испраќаме на викенд од кој тој сигурно и брзо ќе се врати); потем се прегрна со Земанек, се бакнаа и му рече: „Издржи, добиче селско!“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И брзо, неповрзано и нејасно ги заплетка зборовите прскајќи нѐ со ситни капки: - Сум ја чувала, и сум ја гледала, и сум ја ранела осумнаесет години, проклета да е, и сум бдеела ангелски над неа, а таа - ни благослов да побара од мене, се фатила кучката со некој пијаница, и ајде без збогум, како да нема мајка, а јас овде од грижи се сушам, не зела ништо топло со себе, може да настине, чедо мајкино, тој не ќе ја чува, пак мајка ќе побара, а јас...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Се согласи. Ги наполни широките гради со воздух и брзо, без запир зареди: - Авганистан, Авива, Абеба, Акропол...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Потаму сѐ се одвиваше некако чудно и брзо.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Кога по половина час се врати, на лицето му лебдеше загадочна насмевка: „16 златници! – и брзо додаде, неможејќи да го скрие восхитот: „Колку е убава ќерката на бакалџијата!
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Утрото, кога тој замина на работа, влегов во неговата соба и брзо ја барав сликата на мама со очите.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тој ден од сѐ ми се гадеше, од водата и храната, од моето тело, од зборовите, и од воздухот, што со некаква одбивност го вдишував во тенки голтки и брзо го испуштав, и чекав колку што можев подолго до следното вдишување.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Го вади револверот и брзо застанува близу до надворешната врата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Го помина шеталиштето, се нурнаа во мала врата и брзо заслегуваа по запрашено темно столбиште.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Замолчува и брзо додава: Јас им правам поклон на ајдутите, каков што бил Владимир Акиноски.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
И не испивајќи ја чашата се потпре со чело на тврдата маса и брзо, неочекувано залипа како дете.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
- Гледај ваму, ми вели татко, ова е даб благун и тој има најмногу срцевина за спици, за бочви и за качиња и да знаеш за отсега, ми вели, рапавиот даб е само за јаглен и за греење, а царевиот даб е за ништо, вели, оти нема срце и брзо скапува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги грабаа своите палта за јаките, налик на животни кога ги фаќаат за врат своите малечки, ги облекуваа и брзо се враќаа на своите места.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сепак нешто станало кога веќе се решил да нѐ разбуди.“ И пак тој трепереше сеќавајќи се на зракот и на `рзнувањето и брзо се крстеше како да симува пајажеста павлака од челото: „Јас чув. Ви се колнам, јасно чув.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
4 „Томеееее“ викаше постарата и сестра Христина: „Станвај и брзо доаѓај ваму! Треба да ги поставуваме пајнците за појадок!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Го набљудуваше и таткото на неговата сакана, неговиот долг, маркантен нос, неговата нежна руса коса, негуваните долги руси вешто-подвиткани мустаќи и неговите убави, големи, силни раце со кои вешто и брзо го заврши писмото ставајќи точка на крајот со едно театрално движење.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Имав чувство дека се наоѓам на крајот од дипломатскиот маратон или на самиот почеток!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Набрзина ја напишав телеграмата од средбата со Фарук Кадуми, повеќе како настан кој ќе ја потврдеше мојата дипломатска будност и брзо и квалитетно реагирање, со средба и информации од претставник на високо ниво во палестинското раководство, каков што беше министерот за надворешни работи и челникот на Фатах, Фарук Кадуми.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Винстон воздивна безгласно. Ја зеде повторно перодршката и напиша: „Таа се фрли на креветот, и брзо, без секаков увод, на најгруб, најужасен начин што може да се замисли, го крена здолништето. Јас...“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Двајцата, стиснати еден во друг, како сенки се мушнаа меѓу двете бакалници на аголот на Корејска улица и чикмакот што завршуваше со висок ѕид од бетонски тули, и брзо се вратија назад, разделувајќи се со обострано тапкање по рамената.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ти лесно се приспособуваш и брзо ги освојуваш луѓето. Продолжи така.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Знаете, креативноста не дозволува да биде индоктринирана. Никому не можете да му ја затрете смислата за хумор, таа брза релативистичка способност на течно и брзо жонглирање со идеи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Горјан и Огнен го потераа коњчето и брзо стасаа на Велјанова Ливада.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Добро, добро! - се согласи Трајче и брзо ги растовари дрвата.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ова мора да биде разговор меѓу мене и тебе, затоа раскажувам и понатаму во прво лице еднина („Јас“ си Ти, и јас!): најдена среде ѕидините на манастирскиот двор излегов од себе, негде вон, неволно и брзо-брзо се прибрав како зрна жито расфрлени за колвање збирај-збирај, не се дособира!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
„Срцето му работи неправилно и брзо.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
„Не, не, чудо!“ му возврати слугата и брзо се наклони.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тоа е „кадифена зависност”, зависност која луѓето активно ја бараат и ја избираат доброволно.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Почнете да се потпирате на брачните советници и брзо ќе станете зависни од експертските совети како да го задржите вашиот брак.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Братучедите повторно срамежливо ме избакнуваа и брзо ми се измолкнаа од прегратки.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Одлучно и брзо одговорете: зошто не се погрчите? (Пауза) Не чини.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
И сега се оддиплуваат во него спомените и брзо се реди објавената вест: „Западна Македонија во овој миг претставува невралгична точка во нашата земја.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ај, тогаш може да беше детинска симпатија; нешто што брзо се врзува и брзо се кине, но што е ова што ми се прави сега? А и Михајло Горачинов...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Прегледот на куферот бил извршен површно и брзо и, тукуречи пред самото тргнување на “Гвадалкивир“, Манасов се нашол на неговата палуба.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Земјата била ровка и копањето на каналот било лесно и брзо.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Долго патуваше, се испоти од напорно и брзо влечење, но најпосле се довлечка до самата вода.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Се сместивме удобно врз неговиот летачки килим и брзо ги надлетавме планината Бистра сосе сите нејзини потоци и шуми, сосе Мавровското Езеро и сите села и викендички околу него.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Слетавме во темна, густа, длабока и миризлива, топла и леплива ноќ, индиска ноќ, крај океанот, во Гоа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)