Навечер, кога ќе се враќаше пијан, со замрсена брада и крвави очи, пеејќи низ нос некаква рзвлечена песна, децата одеа по него и пакосно му довикуваа: Руски чо-ло-век врзан за ди-рек плаче за ѓеврек...
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Најтажна е помислата дека оние на кои некогаш им требаше твоето друштво, излезе дека било одвишно и пакосно.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)