Плоштадот беше уште во сенка, беше глуво и пусто.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ги интернирале од некаде ваму и пусто прават.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Можеби се плашеше да не изгорат ова вечер сите па утре вечер небото да остане темно и пусто.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)