и (сврз.) - распалено (прил.)

Поседнати на полјанката в круг, бригадирците го слушаа својот командант, кој што долго и распалено им говореше.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Со радосни писоци, галебите стреловито летнаа накај сонцето, што се креваше големо и распалено над Галичица.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)