и (сврз.) - страсно (прил.)

Се љубеа долго и страсно, повторно гледајќи се, повторно љубејќи се, гледајќи се, љубејќи се...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Во песните шумолат умно и страсно симболите, желни еден за друг -промискуитет на идеите- мета-куршумите не се бесмислени стиховите се тајни емотивни здруженија.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Такво какво што е, да го прими таа еднаш како свое, да се соживее со него, како со даденост неразделна и дел од сето она што го осмислува животот, бездруго и пред неа ќе се раскриеше онаа неизмерна убавина на многувиденото, напнатото и страсно завојување на никогаш доволно неискористеното и никогаш несвршеното секојдневие! Барем тоа...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во ушите ѕунат хаосни гласови, некоја далечна мелодија се раскинува од џагор, тропот на наланчиња по калдрма, нестројно тешко удирање по наковална и тивко пеење и страсно шепотење на нечии познати усни.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Уживајќи во нежната вечер, Петар деликатно и многу внимателно се приближи и ја бакна Томаица во усните. Долго и страстно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)