и (сврз.) - сполај (чест.)

- Знам, - рече Луман, - и сполајти.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И за првпат откако е дојден во Прењес на неговото лице само за миг се појави насмевка; му ги разбразди брчките, му ги издолжи усните и врз челото и образите му фрли малку ведрина и згасна како блескотот на светулката што одеднаш се губи во крајпатните грмушки.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Остани со здравје и сполај ти. Се прегрнаа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)