Погледнете ја политичката или дури медиска сцена: главно станува збор за протагонисти чијашто професионалност и компетенција биле жестоко идеолошки „издрилани” во крутиот социјалистички концепт, во монопартизмот; така што, едноставно, нивниот интелектуален или психолошки рефлекс во суштина не е демократски, иако истите тие луѓе се расфрлани по разни партии, приватни и парадржавни медии и фирми, обидувајќи се што поверодостојно да ја играат симулацијата наречена плурализам.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Тоа беше првиот мој впечаток, иако истиот момент, кога се појави оваа помисла го слушнав и оној глас на исмевање за кого секој ќе помислеше дека ви го испраќа некое неприсутно суштество кое сака да се пошегува со вас.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но велам, стануваше збор само за впечаток.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)