За сите нив, по нив, остануваа само добри зборови.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Едни, по исплакувањето на Молитвена Вода, прочистени, успеваа да се вратат во крилото на семејството и во крилото на заедницата, (таквите беа оставени на мира, како ништо да не се случило со нив и во нивниот живот), други, кои и потоа, и по исплакувањето на Молитвена Вода, не успеваа да си го повратат мирот и спокојството, стануваа тихи и вовлечени во себе, чудаци, трети, длабоко неутешените, или стануваа божјаци, или одеа во манастир, или, непречени од никого, заминуваа некаде и не оставаа по себе никаква трага.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во врска со обрезувањето, често си го поставувам прашањето (а делото Cirkonfesija исто така се наоѓа на трагата на тоа прашање или на таа потреба), постои ли некој „стварен“ настан, којшто би можел да се обидам, се разбира, не да го вратам во меморијата, туку одново да го обработам, да го “реактивирам” во некој тип помнење без предочување - или станува збор за мамка, фантом (но, откаде тогаш неговата повластеност?), екран наменет за симболичка проекција на толку други настани од истиот ред и коишто ме усмртуваат во подеднаква мерка со фактот дека ми се водичи. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 29
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Или станува збор за тропот на опаши. А џамлакот трепери.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Што значи тој „лик“? Тому за тоа станува збор во Cirkonfesija... 4
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Се сетив на нашиот разговор утринава и на она како се вчудовиди кога го прашав дали е сигурен во она што го тврди или станува збор за обична претпоставка? А стануваше збор за банална вистина.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)