Блефира ли, или вистина има пријатели на високи позиции.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Мојот впечаток е дека верувањето во текстот произлегува од вистинитоста на тонот, од оној внатрешен говор кој на сцена го препознаваме како „логичен акцент“, во секојдневниот живот како лага или вистина, а во литературата како симулирано или стварно.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Големи беа шансите на Набоков да стане француски писател. во време на прославувањето на сто годишницата од смртта на Пушкин, Набоков пишува веќе на француски статија „Пушкин или Вистината и имитација на Вистината“, а во 1939 го пишува пак на француски расказот „Мадмоазел“, кој подоцна ќе стане една глава од книгата на неговите мемоари.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Овој пат воопшто не ме ни интересираше дали тоа е лага или вистина.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Како да ги прочита мислите на Беренц, митрополитот стана, отиде до прозорецот, ведро му мавна некому оттаму и спокојно додаде: „Мислам дека враќањето од интернацијата им го должам на тие влијателни пријатели”.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)