Кога отидов да им го кажам ова и да се посоветувам со нив, тие ми рекоа: „Овој начин на лекување се применува кај оние болни што пред тоа, по пат на некој шок или на душевен потрес, го изгубиле видот, слухот, или говорот... а потоа, по ист пат, по ист начин, кај нив се создаваат вештачки шокови, вештачки потреси кои на некои болни им овозможуваат повторно да им се врати она што го изгубиле...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Ги допревме ушите до мазното дрво: чувме ѕвецкање на чаши, шум на чекори, еден глас што ги повикува другите да се смират и да сослушаат некаква порака или говор.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)