Тогаш со денови гледав како зад правливите прозорци на работилницата – ја викаа фабрика – се трупаат нови предмети: ѕидни полици или масички за радио кои не вредеа ни колку туткалот што се трошеше за нив.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Имаше некаква судбинска големина во тој човек облечен во едноставната униформа на градскиот превоз, кој секоја вечер можеше да направи безвредни илјадници човекови денови.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)