Малку има драматичари што ќе седнат и ќе драматизираат роман или расказ од наш афирмиран писател, да не речам, класик.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Дури, постојат автори (од оние кои лично сме ги запознале или ги познаваме) чиј востински глас, кој ни е познат од секојдневниот живот, постојано го слушаме додека ги читаме нивните песни или раскази.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Зошто? Затоа што мислат дека нивното оргинално дело ќе биде подобро од драматизираниот роман или расказ на писателот што смртта го спречила да им врати за направената услуга.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)