Општ впечаток од целокупниот циклус е дека Џарман создава Икони на апокалипсата, ги осликува содржините на Седмиот печат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Врз таквата основа Џарман аплицира разни предмети: пронајдени предмети, предмети од неговите претходни филмови, предмети од неговата околина и секојдневие, цели или скршени парчиња стакло, насликано стакло...
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Тие се со мал формат (просечно 30x40 цм.), работени на платно, основата секогаш е слој од црна боја или слој од црна преку златна основа, со различни густини и текстури.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Бароуз измисли постлитерарен јазик, нов медиум во кој зборовите станаа облаци или слоеви или кластери на значење, немилосрдно расфрлани по читателот како експлозивна живописно обоена џунгла од неонски знаци од некој дел на Токио.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)