Филозофите Жил Делез и Феликс Гатари ја истакнаа истата поента, додавајќи дека на овие домашни територии не треба да се гледа како на територии што произлегуваат од некој внатрешен нагон туку дека тие израснуваат од интеракцијата меѓу една нехиерархиска група на мозочни функции и експресивните квалитети на самите територијални ознаки, на пример, бојата на одредени лисја или стебла што некои птици ги користат за да ги привлечат женките, или музичките одлики на птичјите песни, или дури фецесот или урината намирисани со секрети од специјални жлезди.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)