Особено мислам на Нил Бартлет, Алан Холингхурст, Марк Мерлис, Џејми О’Нил, Кристос Циолкас, Џон Вир, Дејл Пек, Мелвин Диксон, Џо Кинан и Адам Марс-Џонс; како и Роберт Феро, Тони Кушнер, Алберт Инаурато, Роберт Глик, Денис Купер, Џон Речи, Џејмс Пурди, Семјуел Дилејни, Итан Морден, Есекс Хемфил, Алан Гурганус, Стивен Мекколи, Дејвид Фајнберг, Џејмс Роберт Бејкер, Гери Индијана, Рандал Кенан, Дејвид Ливит и многумина други.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ако можам, би сакал да ги испочитувам дострелите на геј-мажите кои, од Стоунвол наваму, пишувале, на англиски, романи, раскази и драми за машкиот геј-живот и чии дела толку ми значеле.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
За разлика од тоа, тешко ми одеше од рака да ги доживеам и да уживам во дивите и во кампските перспективи кои ми ги подаваше поткултурната практика на машката хомосексуалност, па ми остана воздржаниот или амбивалентниот однос кон нив.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Чувството за себеси како геј-маж досега барем делумно ми еволуирало преку тоа искуство.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ако за потребите на оваа студија посакав да ѝ завртам грб на самата машка геј-култура и, наместо неа, да ги истражувам природата и функционирањето на машката геј-поткултура, тоа е затоа што вторава е мистериозна на начини на кои првата не е.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)