Таа структура не е видлива, не е нешто целосно и еднообразно; таа натаму мора да се соочи со состојбата на нецелосност во врска со идните можности, една отвореност неизменета со каква и да е статична или дефинитивна верзија.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
А неколку прегради понатаму, една мека, безопасна, заспана креатура по име Емплфорт, со мошне влакнести уши и со изненадувачки талент да си игра со рими и со стихови, произведуваше искривени верзии - или дефинитивни текстови, како што ги нарекуваа - песните кои беа идеолошки опасни, но кои од една или од друга причина, требаше да бидат задржани во антологиите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)