Пак Константин. „Аго, не те слушам ... Те сотре ли јазвата или жив си?“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ти обневидува видот, па не го гледаш тие тоа сите што го гледаат туку ти се привидува никој што не гледа; ти секнува жедта, па не го чувствуваш јазикот како ти талка по сувата уста како давеник што не сака да слушне за вода; ти гасне гладот, како излишна потреба да се наполни утробата во привидна компензација за секој неуспех во животот; ти се нивелира вкусот, така што ти е сеедно дали пиеш изворска вода или жива сода; ти испарува мирисот, освен на хризантемите ако воопшто испуштаат нешто додека рамнодушни ги ставаат во китки на свежите гробови.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
А логотетот потем падна на коленици пред Филозофот и со солзи радосници почна да го моли да го научи и на други мудрости подобни и богоугодни, на сите уки и тајни откровенија што во себе ги хранат буквите и словата од родови разни, изумрени или живи.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Му се обраќам некому, некому друг, мртов или жив, на некои коишто немаат идентитет на оваа културална сцена. 4Едновремено со силната потреба што ве наведува кон создавање, забележлив е уште еден факт: сите ваши текстови се повикуваат на угледни имиња какви што се Хусерл, Платон, Хајдегер, Хегел, Русо, Жабес, Целан.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
- Дали и тие се енергија? – праша Еразмо. - Да, суштествата и нивните чувства или живи духовности се појави и енергии кои протекуваат низ нив, доаѓаат и си одат, исто како ветрот.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Или неа или жив не шетам.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Да го споменеме, на пример, меѓу илјадниците други, примерот што никогаш не сум го наведувал - објаснувањето на Мајстор Екхарт кој известува за тоа што Мајмонид рекол во врска со обрезувањето, колку научно толку и наивно: “при сечењето на препуциумот повеќе се имало наум уживањето и задоволувањето на телото отколку создавањето на ново суштество.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)