Ништо не беше во состојба да не залечи: ниту цутовите по дрвјата крај урнатите куќи, или празни места од расчистени урнатини, ниту птиците со нивните оживеани песни.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Тоа му беше првпат да држи пушка в рака, не знаеше како се ракува со неа, не знаеше дали е полна или празна, па затоа и со толкава внимателност ја чистеше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)