ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Некое толкување на машката геј-култура врз основа на некаква студија за геј-привлечноста на Марија Калас или на Теми Феј Бејкер или на Тоња Хардинг или на Опра Винфри или на принцезата Дијана и тоа како би можела да доведе до некои мошне поинакви заклучоци.

Па не е мудро, тогаш, да се апстрахираат, да се деспецифицираат, да се генерализираат, да се хомогенизираат и да се сведуваат на некоја универзална граматика на машката геј- култура.

Не е полезно во овој миг нивните одлики да амалгамираат во некаков прост, непрецизен дијаграм, во неколку општи вистини, во универзална културна граматика.

Можеби нема да ја оспори целата анализа што ја изнесов, бидејќи сите тие геј-икони пројавуваат понекоја од одликите што ги пројавува Џоан Крафорд: склоност јавно да „се изгубат“, дарба за мелодрама и за патос, нестабилна смеса од гламурозност и абјектност, изведби на конвенционална (или претерана) женственост кои се поголеми од животот.