Ми се гади од таа слобода да не ги одбирам нештата од кои ми се гади, туку ако ми се гади од едно нешто, зошто тогаш да не ми се згади и од другото слично или различно нешто доколку е тоа подложно на гадење, и така постепено сѐ да ми се згади, до крај, а потоа повторно сѐ од почеток....
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)