Кога децата се гаѓаат, преку куќа, само герамидите ги кршат, велат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кога децата трчајќи ѝ задишани влегоа в село, луѓето се чудеа што станало и прашуваа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Жеравите беа драг спомен, убаво сеќавање на смирените предзимски ноќи в село, кога децата со нетрпение го очекуваа снегот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
XIII Кога децата се вратија кај комитите,тие ги пречекаа како ништо да не било.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Стана време кога децата мирно спијат или сонуваат најубави соништа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Немало поубаво доживување од ова кога децата се грапчат по нив.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)