Ни самиот Мисирков не е задоволен од нив, но ги прифаќа како важен почеток и во нив гледа можности за натамошно проширување и разработување.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Децата, заумени, по едно време станаа и тргнаа надолу влечкајќи се и ни самите не знаејќи како ќе му пристапат на Мартина.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Не се чешла веќе дури ни самата себе“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)