Стравот ми помина, велам, но очите ми останаа големи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Срцето веќе ми спие, но очите уште ги држам отворени.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Арслан се загледа внимателно во Анѓа, која ја држеше понаведнато главата, но очите го стрелаа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Батериската светлина е уште матна. Но окото на Арсо остро проникнува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)